مهارکنندههای مونوآمین اکسیداز با نام اختصاری MAOI دستهای از داروهای ضد افسردگی هستند. این داروها بهدلیل عوارض جانبی و تداخلهای دارویی خطرناکشان کمتر تجویز میشوند اما در درمان افسردگی بسیار مؤثرند.
MAOIها معمولاً به عنوان داروهای خط دوم برای افرادی که از سایر داروهای ضد افسردگی (از جمله سهحلقهایها و مهارکنندههای بازجذب سروتونین) خیری ندیدهاند، بهویژه مبتلایان به افسردگیهای غیرعادی (آتیپیک) و شدید تجویز میشوند. این داروها در درمان اختلال هراس، فوبیای اجتماعی، بیماری پارکینسون، جلوگیری از حملات میگرن و ترک سیگار نیز مؤثرند.
انواع جدیدتر این داروها از جمله سلژیلین و موکلوبومید عوارض و خطر کمتری دارند اما بهاندازه داروهای قدیمی موثر نیستند.
مکانیسم
این داروها با مهار کردن مونوآمین اکسیداز آنزیمی که انتقالدهندههای عصبی را خنثی میکند، سطح سروتونین، اپینفرین، دوپامین و مونوآمینهای دیگر را در مغز بالا میبرند. از آنجایی که کاهش سطح این مواد یکی از عوامل افسردگی شمرده میشود، افزایش عملکرد آنها به کنترل افسردگی و برخی مشکلات روانی دیگر میانجامد[۱].
خطرات
مصرف مواد غذایی که حاوی تیرامین (نوعی اسیدآمینه) هستند به همراه این داروها موجب بالارفتن فشار خون میشود. تعدادی از مهمترین غذاهایی که درصد بالایی تیرامین دارند: پنیر، مشروبات الکلی (شراب سرخ، سفید و شیرین خطر چندانی ندارند)، پوست موز، خمیر لوبیا و سویا، ماهی، جگر، سوسیس، گوشت نمکسود، جین سینگ، میگو و مکملهای پروتئینی هستند[۲].
تداخل دارویی
سمپامیمتیکها، سهحلقهایها، گوانتیدین، رزرپین، آنتیکولینرژیکها، آنتیهیستامینها، باربیتوراتها، الکل، تریاک و شبه تریاکها، اکستازی، دکسترومتورفان، لودوپا مهمترین داروهایی هستند که مصرف همزمان آنها با MAOIها خطرناک است.
|