|
هشدارها و سفارش‌ها
- کپسول دارو باید همراه با غذا یا یک لیوان بلعیده شود تا موجب تحریک مری نشود.
- در صورت ابتلای بیمار به اسهال از این دارو نباید مصرف شود.
- در صورت بروز اسهال یا علایم کولیت باید مصرف این دارو را بلافاصله قطع کرد. همچنین در صورت ابتلای بیمار به نارسایی کبدی یا کلیوی با احتیاط فراوان مصرف شود.
- پیگیری کار کبد و کلیه در طول درمان دراز مدت با این دارو و نیز در طول درمان کودکان ضروری است .
عوارض جانبی
اسهال ( که در صورت بروز آن باید مصرف دارو را قطع کرد )، احساس ناراحتی در شکم، تهوع، استفراغ، کولیت ناشی از آنتی بیوتیک، بثورات جلدی، یرقان و تغییر در پاسخ آزمون‌های کبدی، کاهش نوتروفیل‌های خونی، ائوزینوفیلی، آگرانولوسیتوز و کاهش پلاکت‌های خون بعد از مصرف کلیندامایسین گزارش شده اند.
تداخل دارویی
کلیندامایسین اثر داروهای شل کننده عضلانی غیر دپولاریزان را افزایش می دهد. این دارو نسبت به اثرات داروهای نئوستیگمین و پیریدوستگمین اثر آنتاگونیستی دارد. مصرف همزمان این دارو با اریترومایسین و کلرامفنیکل توصیه نمی شود.
اندازه‌های مصرف
خوراکی
- بزرگسالان
مقدار مصرف کلیندامایسین از راه خوراکی 150-300 میلی گرم هر 6 ساعت و در عفونت‌های شدید تا 450 میلی گرم هر 6 ساعت می باشد.
- کودکان
-
مقدار مصرف کلیندامایسین از راه خوراکی در کودکان 3-6 mg/kg هر 6 ساعت می باشد.
تزریقی
- بزرگسالان
کلیندامایسین از راه تزریق عضلانی یا انفوزیون وریدی به مقدار 0/6-2/7/g/day در 2-4 مقدار منقسم مصرف می‌شود که این مقدار در عفونت‌های مخاطره آمیز تا g/day4/8 نیز افزایش می یابد. مقادیر مصرف در یک نوبت بیش از 600 میلی گرم باید فقط از راه انفوزیون وریدی تزریق شوند که در این صورت نیز مقدار مصرف نباید از 2/1 گرم تجاوز کند.
- کودکان
این دارو از راه تزریق عضلانی یا وریدی در کودکان با سن بیش از یک ماه 15-40 mg/kg/day در 3-4 مقدار منقسم مصرف می‌باشد که این مقدار در عفونت‌های شدید تا 300mg/day ( بدون در نظر گرفتن وزن بیمار ) ممکن است افزایش یابد.
نظرات شما عزیزان:
| 
تبادل
لینک هوشمند
